Reacties op deze columns kunt u geven op: f.esselink@ziggo.nl
indien gewenst wordt uw reactie op de site zichtbaar gemaakt zonder vermelding van uw e-mail adres.
Bloot
Een aandoenlijke foto op Instagram, waar 7 onschuldige kinderen in alle vrijheid op een strand spelen, werd nagenoeg onmiddellijk verwijderd. Natuurlijk, de kinderen waren naakt en dat is aanstootgevend. We leven tenslotte in 2018 en hebben te maken met een groot aantal mensen met een bepaalde afwijking die de foto zouden kunnen gebruiken als lustobject.
Schrijfster Saskia Noord was een van de kinderen op de foto, die in 1970 door haar vader, die beroepsfotograaf is, werd gemaakt en in die tijd werd gepubliceerd in een tijdschrift. Zij plaatste de foto uit nostalgie op Instagram. Dat leverde haar veel negatieve reacties op.
Gelukkig vond zij de moed om zich te verantwoorden in het programma van Pauw. Op de vraag van Pauw of je een foto met blote kinderen wel op Instagram moet zetten, zei Saskia dat ze er helemaal niet bij heeft stilgestaan. Ik sta zelf op de foto en de mensen die er ook op staan vinden het allemaal een goede foto.
Volgens Saskia zijn de mensen die verkeerde gedachten hebben bij zo’n foto bedreigender. Zij is geschrokken van de negatieve reacties. Gelukkig zijn er ook positieve reacties. Op de vraag of ze een foto van haar kinderen op die leeftijd nu zou plaatsen twijfelde ze. Volgens haar zou ze het in alle onschuld doen, maar door de commotie die is ontstaan over de foto twijfelt ze.
Ik kan mij de twijfel voorstellen. Toch vind ik het beangstigend dat een foto van blote kinderen zoveel ophef teweeg brengt. Terecht zegt Saskia dat mensen die het willen genoeg foto’s kunnen maken van kinderen gekleed of ongekleed. Op een strand/naaktstrand, maar ook op sportcomplexen, worden foto’s geschoten met de mobieltjes en het is zelden dat iemand daar iets van zegt. Meestal valt het ook niet op.
Op dezelfde dag zie ik een bericht over de 68 jarige kunstenaar Bar, die op een stille plek diep in het bos het blote lichaam Sarah beschilderde met kleurrijke herfstbladeren. Helaas voor hem waren er toch mensen die het zagen en er aanstoot aan namen. Zij waarschuwden de politie, die hem daar wegstuurde. Bar is toen verder het bos ingegaan om zijn werk af te maken.
We leven in een tijd dat bloot op de televisie en in theaters gewoon kan. Welke gedachten hebben de kijkers van een programma als ‘Adam en Eva?’ Natuurlijk moet dat kunnen, maar de kans is groot dat de mensen die naar dergelijke programma’s kijken zich storen aan een foto van blote kinderen of een naaktmodel in het bos.
Misschien moeten we niet al te veel aandacht schenken aan de mensen die negatief reageren op bloot in de natuurlijke vorm. Als zij daar foute gedachten bij hebben is dat hun probleem.
Boer krijgt boete voor in leven laten van een ziek kalf
Las ik in de Stentor van 3 augustus 2018. De boerenfamilie Van Hierden uit Meerveld in de gemeente Apeldoorn weigerde een kalfje af te maken dat net een maand oud was en kreeg een boete van € 9000,00.
De familie bezit een bescheiden melkveehouderij en heeft daarnaast noodgedwongen een boerencamping, waar ongeveer 25 kampeerplaatsen zijn.
Veehouders zijn gebonden aan regels die voorschrijven hoeveel dieren zij maximaal mogen houden. Dit heeft te maken met wetgeving met het doel de uitstoot van fosfaat terug te dringen. Alle veehouders zijn gebonden aan deze wetgeving.
Na de geboorte van het kalfje moest het na 35 dagen worden vervoerd naar een bedrijf dat nog niet aan het maximaal aantal dieren zat. De Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) constateerde dat het kalfje niet binnen de gestelde termijn was afgevoerd en bezorgde de familie een boete van € 9000,00.
Was de boete terecht?
Volgens de letter van de wet had de RVO volkomen het recht een boete op te leggen. Het kalf zou op tijd worden afgevoerd, maar het was ziek. Het had een kaakontsteking. Zieke dieren mogen niet worden vervoerd.
Als de boer het kalf op de 35e dag had afgemaakt had hij € 700,00 van de overheid gekregen, maar de ziekte was niet zo ernstig dat het dier daar niet snel van zou genezen. Dat gebeurde een week later. Het dier is toen naar een ander bedrijf gebracht.
Dat de regels worden gehandhaafd is een goede zaak, maar misschien was het netter geweest om eerst te informeren waarom het kalf te lang op de boerderij was.
“Het is zo langzamerhand niet leuk meer om boer te zijn,” gaf de boer aan.
Het is niet voor het eerst dat er hoge boetes uit worden gedeeld in de agrarische sector. Misschien juist, maar een boete uitschrijven zonder eerst de overtreder te horen leidt tot frustraties en brengt de ondernemers onnodig op hoge kosten.
Volgens de krant was RVO niet in staat te reageren.
ING
ING trekt het omstreden voorstel voor de salarisverhoging van topman Ralph Hamers in, meldt NRC op 13 maart.
Het voorstel voor de loonsverhoging van meer dan 50 procent zal in de aandeelhoudersvergadering niet in stemming gebracht worden.
In een persbericht liet president-commissaris Jeroen van der Veer weten dat deze beslissing noodzakelijk was om een voortdurende discussie te voorkomen die schade toebrengt aan ING en zijn werknemers.
Ik heb altijd gedacht dat ING bestuurders de nodige kennis bezitten om het bedrijf succesvol te leiden. Er wordt flinke winst gemaakt, dus dat zit wel goed. Verder staan de bestuurders kennelijk ver buiten de samenleving.
”Wij realiseren ons dat we de publieke reactie in Nederland op deze duidelijk gevoelige kwestie hebben onderschat,” zegt Jeroen van der Veer.
Het idee dat je denkt weg te komen met een salarisverhoging van 50 procent bewijst dat hij, en kennelijk de top van ING, weinig begrip heeft voor de samenleving. Het imago van ING is en blijft voorlopig beschadigd.
Toch blijft het sneu voor Ralph Hamers. De man had natuurlijk al een bestemming voor de extra ‘beloning.’ Gelukkig kan hij solliciteren in het bedrijfsleven, of nog beter… een mooie baan in het buitenland?
RTL
Kijkend naar commerciële zenders valt het mij op dat programma’s, waarin mensen die eigenlijk tegen zichzelf beschermd moeten worden voor schut worden gezet, hoog scoren. Programma’s als Temptation island, Naked attraction, Love island, Shock doc, en vele andere, waarin tranen rijkelijk vloeien en waarin reclames worden afgewisseld met duurbetaalde presentatoren. RTL kan er avonden mee vullen.
Zo ook het programma RTL Late Night, waarin tussen de reclames door voornamelijk de programma’s van RTL worden gepromoot. Om het bijna ter ziele gegane programma nieuw leven in te blazen is Tan Huys ingehuurd. Een contract van 3 jaar met een vergoeding tussen € 750.000 en € 1000.000 per jaar. Hij had het ook wel nodig want bij de publieke omroep kreeg hij slechts € 180.000. Oké, Twan staat bekend om het overtuigend brengen van het nieuws, maar moet de kijker nu nog 3 jaren dit programma voorgeschoteld krijgen, of krijgt Tan na een jaar een riante vergoeding voor zijn poging Late Night uit het slob te halen?
Het is nu wel duidelijk waarom de kijker om de 10 minuten 10 minuten reclame voorgeschoteld krijgt.
Gordon
Het boek van Gordon heb ik niet gelezen en dat ga ik ook beslist niet doen. Wel heb ik in de media gehoord en gelezen hoe de arme man telkens weer door bekenden en vage kennissen wordt bejegend. De fans die in de nacht waren samengekomen om een boek te bemachtigen zorgden ervoor dat grote stapels boeken al snel verdwenen. Dat zegt volgens mij veel over de fans en een deel van de Nederlandse bevolking.
Nu is het de autobiografie van Nederlands grootste relschopper. De man deinst er niet voor terug om bekende en onbekende Nederlanders te beschuldigen. Ik heb delen van veel bekeken programma’s gezien waarin hij mensen op een misselijkmakende manier bejegent. Hoog tijd dat de man tegen zichzelf beschermd wordt.
Preuts
Vrouwen in minirokjes met weinig verhullende topjes. Stranden vol mannen in zwembroek en vrouwen in bikini. Theaters met dansers en danseressen in strakke pakjes en zelfs nagenoeg bloot. Televisie met naakte mensen op een eiland die de liefde voor het leven hopen tegen te komen. In Tempation island proberen schaars geklede mensen elkaar te verleiden om vreemd te gaan. BN-ers die geen gelegenheid voorbij laten gaan om zich te tonen in jurken waarvan het decolleté tot de navel reikt of splitten in jurken die bij de heup eindigen. Mannen of vrouwen die elkaar openlijk zoenen. Het mag allemaal. Tenslotte leven wij in een vrij land waar nagenoeg alles kan, of…
Berichten over het verbieden van pitspoezen op het circuit of sexy dames op autoshows. Dames die bij huldigingen “degelijk” gekleed moeten zijn. Discussie over vrouwen in korte rokjes. Wat volgt?
Niet te geloven dat wij in Nederland zo preuts worden. Kan het zijn dat sommige mensen zich storen aan onze vrijheid omdat ze een andere cultuur aanhangen? Op straat zie ik vouwen met hoofddoeken, gekleed in lange gewaden. Het mag in ons tolerante Nederland.
Helaas is die tolerantie lang niet altijd aanwezig bij Nederlanders die van oorsprong uit andere culturen komen. Het is zorgelijk hoe actiegroepen, soms gesteund door de overheid, de vrijheid in Nederland proberen te beïnvloeden.
Rookverbod in speciale rookruimten
Het gerechtshof in Den Haag heeft bepaald dat rookruimtes in cafés, restaurants en andere horecagelegenheden niet langer zijn toegestaan.
Een belangrijke stap vindt een woordvoerder van de vereniging CAN (Clean Air Nederland).
Sinds 1975 rook ik niet meer en ik vind het vies als ik een rooklucht, zowel binnen als buiten ruik. Dat roken slecht is voor de gezondheid weet iedereen. Natuurlijk, de anti rookcampagnes zijn niet verkeerd. Het feit dat de tabaksindustrie wordt aangeklaagd juich ik toe, maar in ons vrije Nederland moet het toch mogelijk zijn om zelf te bepalen of je rookt, zeker als je in speciale ruimten doet.
Dat horecagelegenheden geen aparte rookplek meer mogen hebben voor rokers is volgens Koninklijke Horeca Nederland dramatisch. Ongeveer 25 procent van de cafés en discotheken in Nederland heeft duizenden euro’s geïnvesteerd in een aparte rookruimte.
Zoals met veel zaken gaan de antirook lobbyisten tot het uiterste en ze krijgen nog gelijk ook. Wie weet komt er ook nog eens een actiegroep die pleit voor het afschaffen van alcohol in de horeca en andere openbare gelegenheden. Misschien maken ze een goede kans, gezien het feit dat mensen die niet met alcohol om kunnen gaan veel ellende en schade veroorzaken.
Waar zijn we mee bezig in onze mooie samenleving? De laatste jaren hebben we al veel moeten veranderen. Het begon met de negerzoen. Gek eigenlijk dat we nog steeds Jodenkoeken kunnen kopen. Allochtoon (volgens Van Dale: van elders aangevoerd of afkomstig, niet-inheems) mag niet meer. Blank moet wit worden. Zwarte Piet doet sommige mensen denken aan de slaventijd en de kerstman kan ook wel weg. Plaats/straatnamen van vroegere zeehelden moeten veranderd worden, evenals een aantal standbeelden.
Ach, ik ben niet tegen verandering, maar sommige zaken gaan mij echt iets te ver. Het wordt tijd dat actiegroepen zich met echte zaken bezig houden.
Minister Zijlstra loog over ontmoeting met Poetin
In een vraaggesprek met De Volkskrant heeft minister Halbe Zijlstra toegegeven dat hij meerdere keren heeft gelogen over een ontmoeting die hij in 2006 zou hebben gehad met de Russische president Poetin. Hij zou van de Russische president hebben gehoord wat die verstond onder Groot Rusland.
Geconfronteerd met de leugen vertelde Zijlstra dat hij als medewerker was weggestopt in een achterafzaaltje, waar hij goed kon horen wat het antwoord was van Poetin op de vraag wat die verstond onder Groot Rusland.
Nu uit onderzoek van De Volkskrant gebleken is dat Zijlstra er nooit bij is geweest, komt hij met de verklaring dat hij het verhaal van iemand anders heeft gehoord.
“Ik heb toen de keuze gemaakt: oké, dit is een belangrijk geopolitiek verhaal. De implicaties daarvan zijn stevig. Ik heb het verhaal toen naar mijzelf toegetrokken om te zorgen dat de persoon die er toen wel bij was zelf niet de onthullende factor werd, omdat dit ook implicaties voor hem of zijn bedrijf kon inhouden.”
Nobel? Wij noemen dat “Pronken met andermans veren.”
Belangrijk doen omdat hij met de grote Poetin heeft gesproken? Daarna het verhaal dat hij als medewerker in een achterafzaaltje het gesprek met Poetin heeft kunnen afluisteren en tenslotte blijkt het verhaal van iemand anders afkomstig. Moeten wij dit gedraai geloven?
Dat een mimister niet altijd de bron kan vermelden is te begrijpen. Hij vond de informatie belangrijk genoeg om het te delen, maar zonder schade aan zijn integriteit had hij kunnen zeggen: “Uit betrouwbare bron heb ik vernomen…”
Ik heb geen rotsvast vertrouwen in de politiek. Toch ga ik ervan uit dat dat een minister de waarheid vertelt en als dat niet in het algemeen belang is hoeft bepaalde informatie ook niet te worden gedeeld, maar bewust liegen is een onvergeeflijke fout.
Hoeveel VVD-ministers/Staatssecretarissen zijn al de fout ingegaan? Ik ben de tel kwijtgeraakt.
Kinderen van 0 tot 18 jaar in hun blootje screenen
Misschien heeft kinderarts Riane Teeuw de beste bedoelingen met haar proefschrift. Bij het lezen van een artikel daarover in de Stentor van 25 januari kwam de herinnering van de schoolarts uit mijn jeugd weer boven. Ik werd de klas uitgehaald en moest mij in de kamer van de arts tot op het ondergoed uitkleden. Vanaf het moment dat ik wist wanneer het moest gebeuren sliep ik slecht. Het idee dat ik in mijn ondergoed voor die man moest verschijnen. Uiteindelijk trok de man ook nog mijn onderbroek naar beneden om mijn geslacht te bekijken. Van schaamte wilde ik in de grond zakken.
Natuurlijk was dat in een tijd dat wij als kinderen weinig tot geen voorlichting over het lichaam kregen. Daar praatte je niet over. Toch lijkt het mij voor veel kinderen, zeker al ze wat ouder zijn, zeer ingrijpend als ze zich uit moeten kleden terwijl ze komen voor letsel aan handen of voeten. Volgens mij is het een inbreuk op de lichamelijke integriteit.
Mevrouw Teeuw denkt dat het wel mee zal vallen. “Ze hoeven niet helemaal bloot,” verklaart ze. “Eerst de bovenkleding uit, die weer aan, dan de onderkleding, die weer aan en dan aan het einde de voeten.”
Er is reeds een verplichte vragenlijst, maar die haalt niet alle zaken boven. Dat zal bij een lichamelijk onderzoek ook niet gebeuren met kinderen die geestelijk mishandeld worden. Als er toch meer tijd besteedt gaat worden aan onderzoek kan dat misschien beter gebeuren tijdens een goed gesprek met een psychloog of een verpleegkundige die daarvoor speciaal is opgeleid. Lijkt mij minder ingrijpend voor het kind.
Gelukkig blijkt dat veel proefschriften in een la belanden zonder dat er verder iets mee gebeurt.
Zorgkosten
Een zondag met veel regen. Tijd om eens uit te zoeken welke zorgverzekeraar voor mij het voordeligst uit de bus komt. Na 2 uur vergelijken geef ik het op en besluit ik om maar niet te veranderen. Bij de meeste zorgverleners kom ik uit rond de € 120,00. De vergoedingen die ik daarvoor krijg zijn voor 2018 drastisch verminderd. Als ik in dat jaar medische zorg nodig heb ben ik ook nog eens de eigen bijdrage van € 385,00 kwijt, plus eventuele medicijnen die niet meer worden vergoed.
Ooit hadden wij het zogenaamde ziekenfonds, waar iedere werknemer met een modaal inkomen premie betaalde die door de werkgever werd ingehouden. Boven een bepaald inkomen moest een particuliere verzekering worden afgesloten. Het ziekenfonds was een collectieve verzekering. Iedere werknemer betaalde premie en was daarmee, met gezinsleden, verzekerd voor alle ziektekosten plus medicijnen.
In 2006 werd de verplichte verzekering vervangen door de zorgverzekering of basisverzekering. Een verplichte ziektekostenverzekering voor ingezetenen van Nederland. Deze verzekering dekt de noodzakelijke op genezing gerichte zorg. Naast de premie werd in 2018 een eigen risico ingevoerd.
De hoogte van de premies en het eigen risico, wordt volgens de overheid bepaald door de hoge zorgkosten. Om de premie laag te houden bieden de particuliere zorgverzekeraars de mogelijkheid om enkel de basisverzekering te nemen. Als iemand geen tandzorg, brilvergoeding, alternatieve geneeswijze, oog-lazeren, etc. kiest, kan men de premie laag houden.
Hiermee wordt de solidariteit ondermijnd. In het verleden betaalde je de premie voor het totale pakket. Dat was de kracht van verzekeren. Door een keuzepakket worden mensen die minder geluk hebben met de gezondheid extra gedupeerd.
Ooit heb ik ergens gehoord dat privatisering de kosten laag zou houden in verband met de concurrentie. Ik geloof allang niet meer in sprookjes.
Mitch
Na een aanrijding werd een dronken bestuurder, die ervandoor wilde gaan, door omstanders tegengehouden.
Met een collega nam ik de man over. Ik vertelde hem dat we naar een politiebureau zouden gaan voor onderzoek naar zijn gebruik van alcohol.
‘Dat wil ik niet,’ zei de man. ‘Ik ga naar huis.’
Hij wilde weglopen. Ik pakte de man aan de mouw van zijn lederen jas en zei dat hij moest blijven.
‘U bent aangehouden,’ zei ik, terwijl ik hem tegenhield.
De man zette door. Hij probeerde zich los te rukken. Mijn collega, die gegevens van getuigen noteerde zag wat er gebeurde en pakte de man bij een arm, maar hij duwde de collega van zich af. Ik pakte de andere arm vast en zette een klem aan. In eerder voorkomende gevallen werden mensen daar rustig van, maar deze man scheen door de alcohol zo verdoofd dat hij geen pijn voelde. Met moeite werkten wij de man naar de grond en probeerden hem de handboeien om te doen. Hij verzette zich uit alle macht. Een boei kreeg ik om zijn pols. Die was zo dik dat de boei maar net paste. Het kostte veel inspanning om de tweede pols in de boei te krijgen. Toen wij de man onder controle hadden bleken we in een droge greppel te zijn beland. Het kostte enig trek en duw werk om de man uiteindelijk achter in de surveillanceauto te krijgen en af te voeren naar het politiebureau.
De volgende ochtend verhoorden wij de, nu nuchtere, man. Zijn polsen waren bloederig en opgezet. Er zaten kraswonden in zijn gezicht en hij klaagde over pijnlijke ribben. Gelukkig heeft de man er geen blijvend letsel aan overgehouden. Wij wilden de man geen letsel toebrengen, maar konden niet anders handelen.
Ik heb begrip voor de familie van de overleden Mitch Henriquez. Voor hen is het moeilijk te verteren dat de politiemensen die hem hebben aangehouden mogelijk geen verdere straf krijgen. Geen straf is in hun ogen hoog genoeg. Zij zijn een geliefde kwijt. In hun verdriet gaan ze voorbij aan wat de betreffende politiemensen nu doormaken. Ook zij hebben de dood van Mitch niet gewild.
Ik denk dat de aandacht in de media en in verschillende actualiteitenprogramma’s de zaak geen goed heeft gedaan. De familie wordt voortdurend neergezet als slachtoffer. De advocaten van de familie roepen dat er buitenproportioneel geweld gebruikt is. Achteraf is het achter de tafel makkelijk om te constateren dat de nekklem een te zwaar middel was.
Er wordt vaak voorbijgegaan aan de aanleiding van de arrestatie. Mitch Henriquez was onder invloed en provoceerde de politiemensen. Door hevig verzet van de man moest men hem wel stevig aanpakken. Dat het verkeerd is gelopen is bedroevend, maar geen enkele politieman houdt iemand aan om te mishandelen. Dat na de aanhouding een onderzoek wordt ingesteld is gebruikelijk, maar dat de twee agenten in het verdachtenbankje zitten is naar mijn inzicht ook buitenproportioneel. Voor hen zal deze zaak ook hun hele leven bijblijven.
Seksuele intimidatie
Een mannelijke minister greep het CDA-Eerste Kamerlid Ria Oomen , toen zij in de jaren 80 kamerlid was, bij de borst.
Dat verklaarde zij onlangs tijdens een debat over seksuele intimidatie op de regionale omroep.
De man had gedronken en meende kennelijk zich dat te kunnen permitteren. Hij kwam van een koude kermis thuis. Zij sloeg hem van twee kanten in zijn gezicht. Het was voor hem duidelijk dat ze zijn gedrag niet accepteerde.
Een goede reactie van mevrouw Oomen.
Ik ben benieuwd wie die minister was. Was het Scholten, Wiegel, De Geus, Van Lent of Beelaard van Blokaard? Zomaar wat namen van ministers uit die tijd die mij te binnen schieten.
Helaas, de door mij genoemde namen horen bij heren van onbesproken gedrag. Door de bekentenis van mevrouw Oomen vraag je je toch af… wie?
Ook goed dat ze haar verhaal vertelt, maar om de onschuldige namen te zuiveren van alle verdenkingen, lijkt het mij goed als mevrouw Oomen de naam van de dader noemt. Dat geldt volgens mij voor alle vrouwen / mannen die een bekentenis doen over grensoverschrijdend gedrag.
Onderzoek code 95
Het ministerie van Infrastructuur en Milieu heeft kennelijk wat geld in een potje waar ze geen weg mee wisten. Een slimme ambtenaar kwam met een oplossing. Een onderzoek onder rijbewijsbezitters die code 95 op het rijbewijs hebben staan.Personen die voor 1 juli 1955 zijn geboren en in het bezit zijn van rijbewijs C (vrachtauto) en/of D (autobus) kregen vrijstelling van nascholing voor beroepschauffeurs. Dit werd op het rijbewijs aangeduid met code 95. Kennelijk ging men er vanuit dat die chauffeurs voldoende ervaring hadden.
In 2015 is deze vrijstelling van nascholing voor code 95 afgeschaft. Nu wil het ministerie weten hoeveel van deze rijbewijshouders nog beroepschauffeurs zijn. Daarvoor is het onafhankelijke bureau I&O research ingeschakeld. Dat heeft twee voordelen: 1. Het teveel aan financiën heeft een weg gevonden. 2. Het research bureau heeft weer werk.
Mij, als houder van een rijbewijs met code 95, lijkt zo’n onderzoek totaal overbodig. De jongste beroepschauffeur met die code is 62 jaar. Hij/zij heeft jaren gereden zonder de “belangrijke” nascholing. Het is mij niet bekend of deze groep chauffeurs echt meer ongevallen veroorzaakt dan chauffeurs jonger dan 62 jaar. Om zich staande te houden zullen zij zonder de verplichting op de hoogte blijven van de huidige regelgeving. Het is mij ook niet bekend hoeveel code 95 chauffeurs nog beroepsmatig rijden. Het lijkt mij een minderheid, die overigens binnen enkele jaren aanzienlijk zal afnemen.
Het ministerie wijst op de mogelijkheid om vrijwillig 35 uur nascholing te volgen (kosten voor C of B rijbewijs tussen 550,00 en 850,00 euro). Vrijwillig? Als de nascholing niet wordt gevolgd ben je de aantekening ook kwijt.
Ik denk dat het onderzoekgeld en tijd beter aan andere zaken kan worden besteed.
Betaald parkeren
Van het treinstation in Apeldoorn ging ik vrienden ophalen. Ik ging op tijd van huis omdat ik hen op het perron wilde begroeten. Het regende, maar op een afstand van nog geen vijftig meter kon ik de auto parkeren. In het verleden stond op enkele meters afstand van die parkeerplaats een meter om een kaartje te kopen. Om een of andere duistere reden was die meter verdwenen. Even dacht ik dat er niet betaald hoefde te worden, maar een bord wees mij naar de dichtstbijzijnde parkeerautomaat. In die richting was echter geen automaat te bekennen. De gedachte om de auto dan maar tien minuutjes te laten staan zonder kaartje liet ik snel varen. In de regen liep ik in de richting die de pijl op het bord had aangegeven en ja hoor, toen ik de hoek omliep zag ik op een afstand van ongeveer honderd meter een parkeerautomaat. Daar aangekomen kon ik alleen betalen met mijn bankpas. Na twee pogingen accepteerde het apparaat mijn pas en kon ik aangeven hoelang ik wenste te parkeren. Redelijk nat geworden liep ik snel terug om het gescoorde kaartje zichtbaar in de auto te leggen. De klok wees mij dat de trein juist het station was binnengelopen. Hollend, alsof ik de trein moest halen, liep ik naar het perron. Voor ik daar was moest ik eerst een lange trap af, om daarna weer via zo’n zelfde trap naar boven te gaan. Enigszins buiten adem kwam ik op het gewenste perron. Mijn gasten stonden al naar mij uit te kijken. Ik heb hen maar niet verteld waarom ik zo laat was. Ze zouden een verkeerde indruk kunnen krijgen van de gemeente Apeldoorn.
Om van betaalproblemen af te zijn heb ik de app van Yellowbrick gedownload. Nu kan ik via mijn telefoon de parkeertijd instellen.
Lief
Wij reden naar het Beatrixtheater in Utrecht. Uit het verleden wist ik de parkeergarage naast het theater te vinden en ook nu reed ik zonder problemen tot dicht bij het theater. De vroegere parkeergarage bleek een grote bouwput en de wegen daaromheen waren afgesloten of verlegd. Zoeken naar een parkeergarage in de buurt van het theater bleek niet eenvoudig. De nodige verkeersborden ontbraken. Eerst reed ik bijna een garage in van de Rabobank, die uitsluitend voor bezoekers bleek te zijn. Na enkele malen hetzelfde rondje te hebben gereden kwamen we na twee keer vragen en een half uur zoeken in parkeergarage P5. Leuk, maar waar was nu het Beatrixtheater. Wij liepen naar buiten en stonden op een groot plein. Geen enkele aanwijzing naar de schouwburg.
Er liep een jonge vrouw met een natuurlijk kleurtje waar veel Nederlanders jaloers op zijn. Ik vroeg haar hoe wij bij het theater konden komen. Zij keek bedenkelijk. “Dat is een beetje moeilijk uit te leggen”, zei ze en wees naar een straat die wij moeten volgen. “Och ik loop wel even met u mee”.
Het werd een flinke wandeling, de stad in, via een gangenstelsel naar Hoog Catharijne en van het begin tot het einde het centraal station over. Onderweg wees ze op de borden die we na afloop konden volgen om de auto terug te vinden.
Met zulke mensen heb je in de stad geen VVV-kantoor nodig.
Na de voorstelling wisten we door haar informatie de lange weg terug eenvoudig te vinden. Omdat wij in parkeergarage P5 stonden, konden we in het Beatrixtheater geen uitrijkaart kopen. Dat kon alleen voor P4. De parkeerautomaat vroeg voor de 6 uur staan € 24,00.
Wildplassen
Op zaterdag was John met 3 vrienden en 2 meisjes in het Oranjepark. Die avond waren ze daar om zijn zestiende verjaardag te vieren. Ze hadden wat frisdrank gekocht en hielden een gezellig onderonsje.
Na enige tijd moest John nodig plassen, evenals zijn vijftienjarige vriendje zocht hij een boom op. Terwijl ze hun blaas stonden te legen werden ze plotseling in een lichtbundel gezet. Twee agenten op een citybike hadden de jongens betrapt op het zogenaamde wildplassen. Beide jongens werden door de, overigens aardige politieagenten, opgeschreven voor het wildplassen. John kreeg een schikkingsvoorstel van €100,00 en de vriend, die nog geen zestien was kreeg er een van €50,00.
Ik begrijp dat het zogenaamde wildplassen niet is toegestaan en als in het uitgaansgebied door dronken feestgangers in portieken wordt geplast lijkt mij een boete zeer op zijn plaats. Echter in een park, waar twee broodnuchtere jongens hun blaas ledigen omdat in de verste omtrek geen openbaar toilet aanwezig is, lijkt mij een schikkingsvoorstel van een dergelijk hoog bedrag op zijn minst sterk overtrokken. Beide jongens zijn scholier. Gezien de leeftijd van het groepje konden ze in het uitgaansgebied nagenoeg nergens terecht. Overigens hadden ze daar ook geen geld voor.
In het park worden veel honden uitgelaten. Van deze dieren is bekend dat zij ongegeneerd plassen op plaatsen waar het hen uitkomt. Terecht is het voor de eigenaren verplicht om de hondenpoep op te ruimen. De plassen blijven echter achter in de natuur.
Het vriendengroepje gebruikt geen drugs, drinkt geen alcohol, rookt niet en pleegt geen vernielingen. Derhalve een makkelijke prooi voor de politie. Het schikkingsvoorstel van €100,00 is naar mijn menig onevenredig gezien de overtreding.
Zora
Het wordt steeds moeilijker om aandacht te geven aan ouderen. In onze samenleving heeft men daar geen tijd en geld meer voor (over). Ik was al huiverig voor de toekomst. Ik zag mij al zitten, eenzaam in mijn huis, pratend in mijzelf omdat ik dan toch mijn stem kan gebruiken. Ik kan niet weg uit mijn veel te groot huis omdat er geen plaats is in de schaarse verzorgingshuizen of 50+ woningen. De hele dag televisie kijken word ik niet vrolijk van en lezen gaat ook niet van vroeg in de ochtend tot in de late avond.
Toch ziet de toekomst er niet al te somber uit. Zora is uitgevonden. Een robot die vierentwintig uur aanwezig kan zijn. Speciaal uitgevonden en geprogrammeerd om ouderen gezelschap te houden. De robot kan praten, zingen, gymnastiekoefeningen voordoen, spelletjes spelen en nog veel meer.
Het is de bedoeling dat hulpbehoevenden in de toekomst door een robot uit bed worden geholpen. Steunkousen aantrekken zal ook geen probleem voor de machine zijn en zonder morsen helpen bij het eten behoort tot de mogelijkheden.
Even afwachten, maar ik denk dat het mogelijk is om de geur van een partner, de lichaamswarmte en de menselijke omgang na te bootsen. Ik hoop wel dat men er aan denkt een zacht omhulsel te maken, anders bezeer ik mij misschien als Zora naast mij in bed ligt.
Hoe komt het dat ik mij toch zorgen maak? Misschien kan ik straks Zora niet betalen. Ik klaag niet, maar mijn inkomen als gepensioneerd ambtenaar blijft ongeveer gelijk, hetgeen betekent dat het achteruit gaat. Moet ik dan toch maar hopen dat mijn veel jongere buurvrouw bereid is om mij in de toekomst uit bed te halen en mijn billen te wassen? Eén voordeel: toch iets van menselijke warmte in huis. Ik offer graag een kopje koffie als dank voor de hulp.
Ja, mocht u twijfelen? Ik woon echt in het rijke Nederland.
Pfff... wat een week
Het zat het kersverse kamerlid Fred Teeven niet mee deze week. Sinds hij geen staatssecretaris meer is moet hij zelf weer het stuur van zijn auto in handen nemen. Dat vereist natuurlijk enige gewenning en als de bestuurder van de Audi A6, die op de N44 voor hem reed, had geweten wie achter hem reed, had hij er vast rekening mee gehouden door niet zo hard te remmen. Uiteindelijk is de remweg van een Audi een stuk korter dan die van een Peugeot 205. Waarom Fred in de Peugeot van zijn vrouw reed is niet duidelijk. Dat in die Peugeot de veiligheidsgordel niet heeft gewerkt valt mij tegen van zo'n gerenommeerd automerk. Ik ga er toch van uit dat de voormalig officier van justitie en staatssecretaris van justitie en veiligheid zonder meer de veiligheidsgordel droeg.
Een driewerf hoera voor Eelco Blok, de topman van KPN. Hij stort zijn extra bonus van 425.000 euro geheel vrijwillig terug. Hij had het, naast zijn inkomen van 1,8 miljoen euro in 2014, eerlijk verdiend door zijn inspanningen rond de verkoop van dochterbedrijf E-Plus. Nu schijnen de bonden tijdens de cao onderhandelingen over dat bonusje te vallen. Dat vindt hij lastig en het heeft hem doen besluiten tot deze edele handreiking.
- Minister Dijsselbloem laat weten dat de top van ABN Amro de komende jaren geen bonussen en zelfs geen salarisverhoging ontvangt. De bankiers van de staatsbank hebben 'vrijwillig' afgezien van de omstreden verhoging. Misschien heeft ook meegespeeld dat het bankpersoneel, dat geconfronteerd wordt met veel ontslagen, een beetje begon te mopperen en er waren ook wat politici die er niet blij mee waren. Het stelde mij wel gerust dat nog even werd vermeld dat er wel bijstellingen komen in verband met de geldontwaarding. O, ja, het doe mij deugd dat de in eerste instantie door de minister uitgestelde beursgang, na deze geweldige handreiking van de bankiers, nu waarschijnlijk nog dit jaar voor een deel verwezenlijkt kan worden.
KPN
- Dat ik deze column op de website kan zetten is te danken aan de kunde van een KPN medewerker. Alleen duurde het verschillende mailtjes, telefoontjes en ingevulde formulieren voor het zover was. Mijn eigen schuld. om als beheerder in te loggen op mijn website heb ik een wachtwoord nodig en op de een of andere manier heb ik dat fout ingevuld. Geen nood. Een mailtje naar KPN, waaronder deze site valt, en er werd mij via een mail een code toegestuurd om in te loggen. Wat er gebeurde... geen mailtje. Nog maar eens proberen. Na drie pogingen realiseerde ik mij dat ik sinds maanden een nieuw e-mail adres heb. Waarschijnlijk had ik dat niet doorgegeven aan KPN. Via het gratis nummer KPN gebeld. Als snel had ik, via het keuzemenu, een medewerker aan de lijn, die totaal niet begreep wat ik bedoelde met een website van KPN. Had hij nog nooit van gehoord. "U moet waarschijnlijk KPN zakelijk hebben," zei hij. De man was zo vriendelijk mij door te verbinden. Ik kreeg een vriendelijke dame aan de lijn. Na enkele pogingen bleek zij te begrijpen wat het probleem was. Ze verwees mij naar de website van KPN-zakelijk, waar ik een brief kon vinden om mijn e-mailadres te wijzigen. Ik vond de brief, vulde hem in, printte hem, ondertekende en scande hem om vervolgens digitaal te versturen. Zo simpel was het. Al snel kreeg ik een mail dat de mutatie was verwerkt. Opnieuw ingelogd op mijn website. Ging niet. Code aangevraagd. Kwam niet. Nog eens geprobeerd met hetzelfde resultaat. De volgende dag maar weer gebeld met KPN en na enige uitleg doorverbonden met KPN-zakelijk. Een vriendelijke mannelijke medewerker stond mij te woord. Aan hem het verhaal opnieuw gedaan. "Heeft u een momentje?" vroeg hij. Nog geen twee minuten later: "Bedankt voor het wachten. Uw e-mailadres is gewijzigd."
Tenminste één medewerker van KPN die van mij een bonus mag krijgen, maar... wie weet wordt hij straks wegbezuinigd. Ik heb voor de zekerheid het wachtwoord ergens genoteerd.
Nieuw verkeersbord
Het Nederlandse verkeer krijgt een nieuw bord, las ik in de krant. Op veertig plekken gaat Rijkswaterstaat borden plaatsen tegen het negeren van rode kruisen op matrixborden boven snelwegen.
Ik ben blij met dit bericht. De automobilist kan niet genoeg worden geïnformeerd. Op elke weg staan borden die aangeven hoe hard je mag rijden en om er zeker van te zijn dat de automobilist zich netjes aan de regels houdt, worden de snelheidsborden nog eens herhaald op de hectometerpaaltjes. Nog even en die vervelende theorie-examens om een rijbewijs te halen zijn niet meer nodig.
Ik wil, als gewezen verkeerskundige, de overheid graag helpen. Daarom stel ik het volgende voor:
· Zet naast de nieuwe blauwe borden groen geschilderd borden, die aangeven dat men op rijstroken zonder matrixborden gewoon mag rijden. Daarvoor moeten alle vluchtstroken wel worden voorzien van rode kruisen, maar daar hoeft geen extra blauw bord voor te worden geplaatst. Dat staat er immers al.
· Bij nadering van een parkeerplaats zie ik graag een vooraanduiding dat je er kunt parkeren om even te rusten, te eten of een sanitaire stop te maken.
· Voor benzinestations zijn geen extra maatregelen nodig. De eigenaren hebben zelf al borden geplaatst waarop staat aangegeven dat je er brandstof kan kopen.
· Bij afritten van snelwegen adviseer ik borden te plaatsen met de mededeling dat het verboden is om sneller te rijden dan op de naderende weg is toegestaan. Op de provinciale wegen kan de snelheid van 80 km/u worden aangegeven.
· Verder wil ik stimuleren dat er meer reclameborden langs de wegen worden geplaatst, het liefst fel verlicht. Zeker langs de autosnelwegen geven de enorme lichtreclames een klein beetje afleiding in de file.
Voorlopig wil ik het even bij deze adviezen laten. Ik verwacht binnenkort een uitnodiging van minister Melanie Schultz (Infrastructuur en Milieu) om een en ander met haar door te nemen.
Natuurlijk weet ik dat in het verleden is afgesproken dat er zo min mogelijk borden moeten worden geplaatst. Dat was in de vorige eeuw, toen de weggebruikers nog enig denkvermogen hadden en voor ze zich in het gemotoriseerd verkeer mochten mengen een degelijk theorie examen moesten afleggen. In die tijd begrepen de mensen de gerenommeerde borden en tekens zonder verdere uitleg.
Onze minister heeft kennelijk ontdekt dat de huidige generatie weggebruikers tijdens het rijden enige uitleg nodig heeft. Een goede actie van mevrouw Melanie Schultz en haar adviseurs.
ING top uit de geldzorgen
Het was zwaar. Al vanaf 2009 stonden mannen als Patrick Flynn en Wilfried Nagel op de nullijn. Zij ontvingen slechts 772.000 euro aan vast salaris. Dat is ruim 64.333 per maand. Oké, je moet er wat voor over hebben dat de bank door de overheid overeind is gehouden, maar het heeft nu lang genoeg geduurd. Gelukkig kon ING hier en daar een kantoor sluiten. Dat scheelt in personeelskosten, waardoor er winst kon worden gemaakt en de schuld aan de staat terug betaald.
ING topman Ralph Hamers vindt ruim 28 % loonsverhoging een redelijke tegemoetkoming in het duurder geworden leven. Eindelijk kunnen de heren opgelucht adem halen. De wijnkelder moest hoognodig worden aangevuld en de tweede villa had nu echt een kwastje verf nodig. Ook goed voor de werkgelegenheid. O, ja. De eventuele bonus van 20% gaat waarschijnlijk voor een deel op aan het luxe jacht of andere zaken die de status als bewindvoerder nu eenmaal met zich meebrengt. Daar heb je dus niet veel aan. Hooguit een feestje voor vrienden van het geld dat overblijft. Het blijft dus moeilijk.
Het huishoudelijk personeel was solidair in de moeilijke tijden en had ook jaren op de nullijn gestaan. Men denkt nu vast na over een salarisverhoging van minstens 1 tot 3%. Kunnen die mensen ook weer eens uit hun dak gaan.
Onbegrijpelijk dat de vakbonden geschokt reageren. Zij noemen het ‘Graaicultuur’. Kennelijk beseffen ze daar niet de zorgen van de ING commissarissen. Door het bonusplafond in Nederland kan het wel eens lastig worden om goede bestuurders te vinden, denken zij.
Die gaan vast hun geluk beproeven in Griekenland.
Het is fijn te horen dat bestuurders van ABN/AMRO ook 17% verhoging krijgen. Schijnt een afspraak uit 2012 te zijn en volgens minister Dijsselbloem is daar weinig tegen te doen. Maar goed ook. Die bestuurders werken keihard om de bank er bovenop te krijgen. Ze hebben zelfs twee jaar afgezien van salarisverhoging en voor hen is het leven toch ook duurder geworden?
Even denken: Hoe lang is het geleden dat de pensioenen zijn verhoogd? De economie trekt aan. Dat betekent ruimte voor loononderhandelingen. In het bedrijfsleven denkt men soms over 0,60% tot hooguit 3%, maar in de zorg wordt personeel gevraagd salaris in te leveren.
Het gaat goed in Nederland, maar voor wie?
De weg kwijt
Een zaterdagmiddag. Veel winkelende mensen bij de noodwinkels op het plein aan de Salomonstraat in Apeldoorn. Naast de ingang van Albert Heijn (AH) zat een man te spelen op zijn accordeon. Het was koud en de man speelde met halve handschoenen aan om zijn vingers soepel te kunnen bewegen over de toetsen.
Een Turks uitziende man van midden vijftig liep over het trottoir voor de winkel en andere winkels heen en weer. Hij viel op omdat hij als enige op het plein geen jas droeg. Een zwart overhemd met opgerolde mouwen was kennelijk voldoende voor hem.
De Turkse man liep op zijn sokken. Hij ging bij AH naar binnen en kwam na korte tijd weer buiten met een bekertje koffie, dat hij aan de muzikant gaf. Daarna liep hij weer een eindje weg, om even later opnieuw bij AH binnen te lopen. Daar trok hij het zwarte overhemd uit. Even liep hij rond in een wit onderhemd zonder mouwen. Hij sloeg zijn overhemd uit en trok het weer aan.
Opnieuw liep hij naar buiten, verdween even uit het zicht, om na enkele minuten weer terug te komen. In kleermakerszit ging hij half voor de uitgang van AH zitten. Enkele klanten, die met de boodschappenwagen naar buiten kwamen, konden hem ternouwernood ontwijken.
De man trok zijn sokken uit en bleef voor zich uitkijken als was hij in trance. Een oudere Turkse man kwam aangelopen. Voor die bij AH naar binnen liep sprak hij de grondzitter aan, die daarop met luide stem kreten in het Turks uitte die deden denken aan vloeken. De oudere man liep hoofdschuddend door.
De man op de grond was duidelijk de weg kwijt. Ooit had Nederland een opvang voor dergelijke mensen. Zij moeten geholpen worden, maar dat kost geld. Daarbij zegt de wet dat niemand tegen zijn wil mag worden opgenomen, tenzij hij/zij onmiddellijk gevaar voor zichzelf of anderen vormt. In dat geval kan de burgemeester beslissen tot opname.
We moeten wachten tot er ongelukken gebeuren. Dat kan slecht aflopen voor de betrokkene, maar ook voor anderen. Dat is ook onze welvaartmaatschappij.
Declareren
Het is al weer een tijd geleden dat een politieman op non-actief werd gesteld omdat hij een fout had gemaakt met een reisdeclaratie. De man had volgens eigen zeggen naar eer en geweten de declaratie ingevuld, maar was de fout in gegaan door nieuwe regels. Het ging om een relatief klein bedrag in zijn voordeel. Zijn superieuren waren onverbiddelijk en de man beleefde enkele zware jaren.
De rechter moest er aan te pas komen en met behulp van de juridische afdeling van de Nederlandse Politiebond, werd beslist dat de man slachtoffer was van onduidelijke vernieuwde regels rond de declaraties. De man had volkomen ter goede trouw gehandeld. Hij kon weer aan het werk. Toch zal de affaire hem levenslang achtervolgen.
Kamerlid Mark Verheijen van de VVD blijkt, na onderzoek van NRC handelsblad, in zijn vorige functie als gedeputeerde een ruime uitleg te hebben gegeven aan het gebruik van zijn dienstauto en enkele declaraties onjuist hebben ingediend.
“Vergissing,” zegt Verheijen. “Bij zes van de 1300 declaraties zijn dingen door elkaar gelopen. Ik betaal het teveel gedeclareerde terug, dus er is niets aan de hand.”
Hoe hij het onjuist gebruik van de dienstauto denkt te compenseren? Wie het weet mag het zeggen.
“Ik vind het eerlijk gezegd allemaal erg opgepompt in de krant,” zegt premier Mark Rutten.
“Opgeblazen,” is de reactie van VVD fractievoorzitter Halbe Zijlstra.
Jammer dat de integriteit van een politieman in verband met één foute declaratie, waarbij het om een relatief klein bedrag gaat, in twijfel wordt getrokken, terwijl de ongetwijfeld forse bedragen die het kamerlid ten onrechte heeft opgestreken wordt afgedaan als een klein foutje.
Hoe geloofwaardig is politiek den Haag?
Sinterklaas intocht 15 november 2014
Gouda
Tijdens de ontvangst van Sinterklaas op het stadhuis van Gouda, ontstond zaterdag vlak achter het oude stadhuis een vechtpartij tussen voor- en tegenstanders van Zwarte Piet.
Kopte de Telegraaf
"Een grimmige sfeer", zei een teleurgestelde burgemeester Schoenmaker.
Maanden heeft men gediscussieerd over de kleur van Zwarte Piet. Die discussie bleef kleine kinderen bespaard. Uitgerekend op de dag van de intocht van Sinterklaas in Gouda, vonden enkele groeperingen het nodig om te demonstreren. Beide groepen, voor- en tegenstanders van Zwarte Piet, moeten zich diep schamen. Spandoeken, protesten, bedreigingen en beledigingen naar de politie. En dat temidden van duizenden kinderen.
Iedereen mag in ons vrije land een mening hebben over of Zwarte Piet wel of niet discriminerend is. In een multiculturele samenleving kan er altijd een bevolkingsgroep zijn die zich ergens over voelt aangesproken. Het overgrote deel van de Nederlanders, ongeacht van welke kleur of afkomst, zal het niet waarderen wat tijdens de intocht door de demonstranten is gedaan.
Tijdens de demonstraties van vandaag, over de hoofden van onschuldige kinderen, hebben de demonstranten zich zeker niet van de juiste middelen bediend.
Een gemiste kans.
EK rugby in Portugal
Na een succes in 2013 met achttienjarige rugbyspelers op het EK in Grenoble werd dit jaar een team van negentienjarigen samengesteld om het geluk te beproeven in Portugal.
Sylvan Vonken, toen een van de achttien jarigen, studeert inmiddels aan de rugby academie in Zuid-Afrika. Daar zou hij tot december blijven. De technisch bondscoach van Oranje zag hem daar spelen en vroeg of hij zich bij het negentienjarige team wilde voegen. Na overleg met de academie kreeg Vonken toestemming om twee maanden voor het einde van het studiejaar naar Nederland terug te keren om zich te voegen bij de selectie voor Portugal. Het theoretisch gedeelte van de studie kon hij via internet volbrengen, hetgeen een extra belasting zou betekenen.
Vol goede moed vertrok het Nederlands Team op 23 oktober naar Portugal. De eerste wedstrijd werd op 26 oktober gespeeld tegen Georgië, een sterk en op elkaar ingespeeld team, waarbij de Nederlandse ploeg met het onderspit moest delven. Vonken zat op de reservebank en bleef daar de hele wedstrijd.
De tweede wedstrijd speelde het team tegen Polen. Deze wedstrijd werd moeizaam gewonnen. Vonken zat opnieuw op de reservebank en bleef daar de hele wedstrijd zitten.
De derde en laatste wedstrijd werd op 1 november gespeeld tegen België. Het Nederlandse team was beduidend sterker en won opnieuw.
Vonken zat weer op de reservebank en… ja hoor… hij werd vier minuten voor het eindsignaal in het veld gezet.
Hierbij toonde hij karakter. Drie wedstrijden had hij zich zitten verbijten, maar evenzogoed stapte hij het veld op en speelde mee alsof hij de hele wedstrijd had meegedaan. Als toeschouwer vond ik dit knap. Ik had bedankt voor de eer.
Rijst bij mij de vraag waar de coach van de negentienjarigen mee bezig is. Had de man niet, zoals dat bij voetbal gebeurt, het team vooraf kunnen samenstellen? Begrijpt hij niet dat als je iemand twee maand eerder van school uit Zuid-Afrika laat komen, er mag worden verwacht dat die persoon ook wordt ingezet?
Naar de reden van de handelswijze kan ik alleen gissen. Toch heb ik het vermoeden dat hier een machtstrijd wordt gespeeld over de ruggen van jonge mensen. Misschien voelde de coach zich gepasseerd door de bondscoach, die Vonken naar Nederland had gehaald?